Mensen (kinderen) kunnen om verschillende redenen pesten. Ze pesten omdat ze jaloers zijn, populair willen zijn of er bij willen horen. De meeste pestkoppen pesten anderen om zichzelf beter te voelen. Pestkoppen willen graag dat anderen zien wat ze doen. Maar ze zorgen er wel voor dat er geen volwassenen in de buurt zijn. Als ze alleen zijn durven ze vaak niet. Pesters zijn vaak onzeker, ongelukkig en bang. Dit kan bijvoorbeeld komen door de thuissituatie. Het kan zijn dat de pester thuis door een broer of zus wordt gepest of dat de ouders gaan scheiden en de pester daar niet mee om kan gaan. De pestkop pest omdat hij/zij aandacht wil voor zijn/haar eigen situatie. Pesters kunnen zich net zoals de gepeste eenzaam voelen. 

Daarnaast is er de groep meelopers. Degenen die mee lachen, hun vingers naar je wijzen. Degenen die denken dat het grappig is. Die heel stil zijn en van niets weten als de pesterijen aan het licht komen. Deze meelopers weten goed waar ze aan meededen. Ze realiseren zich pas later hoe laf ze waren, hoe sneu ze waren om vanuit angst een ander het leven zuur te maken. Ze konden alleen niet anders, ze durfden niet. Uit angst dat zij het volgende mikpunt zouden worden. Buitensluiten of buitengesloten worden.

Verschillende soorten van pesten

Lichamelijk pesten: Lichamelijk pesten is; vaak duwen, schoppen, slaan en trekken etc. Geestelijk pesten: Geestelijk pesten is vaak; vernederen, dreigen, roddelen, belachelijk maken, uitlachen, schelden, vervelende bijnamen, dreigbrieven etc. Digitaal pesten (cyberpesten): Digitaal pesten is pesten via mobiel of internet en gebeurt vaak via; whatsappjes rondsturen over iemand, uitschelden of belachelijk maken via Facebook, MSN of E-mail, dreigmailtjes sturen, foto's van iemand plaatsen, roddelen, sekssistische opmerkingen plaatsen of geven, iemand constant blokkeren of aanvallen etc. Pesten kan dus in verschillende soorten, alle soorten zijn even erg van aard en kan (bijna altijd) blijvende schade toebrengen aan het kind.

Volgens sommige onderzoekers houden alle gepeste kinderen er zonder uitzondering iets aan over. Dit kan zijn: een laag zelfbeeld, - een minderwaardigheidsgevoel, - weinig zelfvertrouwen en in het ergste geval zelfmoordgevoelens. Dit leidt ertoe dat kinderen die gepest worden: - Slechte resultaten behalen op school - Vaker kast hebben van lichamelijke klachten - Moeilijk relaties durven aangaan - Op latere leeftijd lijden slachtoffers ook vaker dan gemiddeld aan depressiviteit

• Op sportverenigingen minstens net zoveel gepest wordt als op scholen;
• Daders en slachtoffers van pesten op scholen blijken veelal ook daders en slachtoffers te zijn op de sportvereniging. In die zin zijn de pestrollen over de verschillende contexten tamelijk 'stabiel';
• Trainers de feitelijke omvang van pesten op hun sportvereniging niet goed kunnen inschatten en de effectiviteit van hun aanpak waarschijnlijk overschatten en
• Dat er tot nu toe nog geen gedegen pestpreventieprogramma’s bestaan voor de sportvereniging.

1. Je beoordeeld een andere speler niet op zijn/haar uiterlijk
2. Je sluit een andere speler niet buiten van activiteiten
3. Je komt niet zonder toestemming aan de spullen van een ander
4. Je scheldt een andere speler niet uit en je verzint geen bijnamen
5. Je lacht een andere speler niet uit en je roddelt niet over andere spelers
6. Je bedreigt elkaar niet en je doet elkaar geen pijn
7. Je accepteert een andere speler zoals hij of zij is
8. Je bemoeit je niet met een ruzie door zomaar partij te kiezen
9. Als je ruzie hebt, praat het eerst uit lukt dat niet dan meld je dat bij de leider of de trainer
10. Als je ziet dat een speler gepest wordt, dan vertel je dat aan de leider/trainer Dat is geen klikken!